Οι διάφορες πολιτικές που εφαρμόστηκαν στην Αθήνα έφεραν την πόλη μας να έχει το μικρότερο ποσοστό αναλογίας πρασίνου προς κάτοικο στην Ευρώπη μόλις 0,80 τετραγωνικά μέτρα.
Ποια μπορεί να είναι η λύση σε αυτό το πρόβλημα; Τι έκαναν οι άλλες Ευρωπαϊκές και Αμερικανικές μεγαλουπόλεις για να το λύσουν;
Μια από τις ενέργειες που έκαναν ήταν να βάλουν στο προγράμματα τους την δημιουργία των πάρκων τσέπης (minipark ή vest-pocket ).
Ιστορία.
Αρχικά σχεδιάστηκαν στην Ευρώπη μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Στην συνεχεία η ιδέα των πάρκων τσέπης πήγε και στις Ηνωμένες Πολιτείες στις αρχές της δεκαετίας του 1950. Στην Ευρώπη, τα επακόλουθα του πολέμου άφησαν πολλές από τις μεγάλες πόλεις με σοβαρή έλλειψη κεφαλαίου, εργασίας και υλικών για να πραγματοποιήσουν την απαραίτητη ανασυγκρότηση. Λόγω αυτών των ελλείψεων, έπρεπε να βρεθούν λύσεις για να επιστρέψουν οι πόλεις στην κανονική διάρκεια της ειρηνικής ζωής. Στον τομέα της υπαίθριας αναψυχής, αυτοί οι ίδιοι περιορισμοί προωθούσαν τη χρήση των χώρων, που απορρίφθηκαν από προηγούμενους βομβαρδισμούς, για χώρο στάθμευσης. Αυτό συνεπάγεται ένα ελάχιστο κόστος. Στην συνέχεια κάποιοι από αυτούς τους χώρους έγιναν τα πρώτα πάρκα τσέπης. Αυτά τα μικρά πάρκα είχαν μεγαλύτερη επιτυχία από ό, τι είχε προβλεφθεί και η ιδέα διατηρήθηκε και εφαρμόστηκε σε ευρύτερη κλίμακα τα επόμενα χρόνια.
Τι είναι τα πάρκα τσέπης;
Τα πάρκα τσέπης - μερικές φορές αποκαλούνται , μίνι πάρκα ή πάρκα - είναι μικροί εξωτερικοί δημόσιοι χώροι συνήθως μεγέθους κατοικιών ή μικρότερων. Αυτοί οι ασφαλείς και φιλόξενοι χώροι, συχνά σε αστικό περιβάλλον, προσφέρουν μια ποικιλία εμπειριών προς τους χρήστες, συμπεριλαμβανομένου ενός χώρου για να συναντήσουν φίλους, να γευματίσουν, να κάνουν ένα διάλειμμα από τα ψώνια ή να χαλαρώσουν μετά από μια κουραστική μέρα στην δουλειά.
Που μπορούμε να φτιάξουμε πάρκα τσέπης;
Οι κοινότητες μπορούν να γίνουν δημιουργικές όταν ψάχνουν για μέρη για να δημιουργήσουν ένα πάρκο τσέπης: ένα οικόπεδο, ένα εγκαταλελειμμένο σοκάκι, μια ταράτσα, μια δημόσια γη όπου διασταυρώνονται δρόμοι ένα ετοιμόρροπο Δημόσιο η ιδιωτικό κτήριο. Σχεδόν κάθε αχρησιμοποίητος χώρος θα μπορούσε να ληφθεί υπόψη. Αυτοί οι χώροι που απομένουν είναι πολύ καλές ευκαιρίες.
Τα πάρκα τσέπης μπορούν να μπαίνουν και να διασκορπίζονται σε όλο το αστικό ιστό, όπου εξυπηρετούν τον άμεσο τοπικό πληθυσμό. Αυτά τα πάρκα τείνουν να λειτουργούν ως κλιμακωτά πάρκα γειτονιάς, αλλά συχνά προσπαθούν να καλύψουν διάφορες ανάγκες.
Τα πάρκα τσέπης μπορούν να έχουν ευρεία εφαρμογή ιδιαίτερα σε περιοχές με χαμηλό εισόδημα, πυκνοκατοικημένες περιοχές όπου ο δημόσιος χώρος είναι περιορισμένος. Σε αυτές τις γειτονιές, είναι δύσκολο να υλοποιηθεί η ανάπτυξη πάρκων μεγάλου μεγέθους όπως τα μεγάλα πάρκα που γνωρίζουμε.
Λειτουργίες
Οι λειτουργίες μπορούν να περιλαμβάνουν μικρό χώρο εκδηλώσεων, χώρους παιχνιδιού για παιδιά, χώρους για χαλάρωση ή συναντήσεις φίλων, με διαλείμματα μεσημεριανού γεύματος. κλπ. Μπορούν να είναι ένα καταφύγιο από τη φασαρία της γύρω αστικής ζωής και να προσφέρουν ευκαιρίες για ξεκούραση και χαλάρωση. Ωστόσο, επειδή ο χώρος είναι περιορισμένος και οι ανάγκες των χρηστών είναι διαφορετικές και ποικίλλουν καθ 'όλη τη διάρκεια της ημέρας, μερικές φορές μπορεί να προκύψουν συγκρούσεις μεταξύ διαφορετικών ομάδων. Για τον λόγο αυτό τα πάρκα έχουν μονοθεματικό χαρακτήρα ή η δομή και λειτουργία τους είναι τέτοια που να μπορούν να συνυπάρχουν δυο ,τρεις ομάδες ανθρώπων με διαφορετικές ανάγκες την ίδια στιγμή. Έτσι, κατά την οργάνωση πάρκων τσέπης, οι σχεδιαστές πρέπει συχνά να επεξεργαστούν μια ευαίσθητη πράξη εξισορρόπησης, ώστε όλες οι ομάδες να μπορούν να χρησιμοποιήσουν το χώρο για ειρηνική συνύπαρξη.
Η πραγματική ανάπτυξη των εγκαταστάσεων μπορεί να συνεπάγεται τη συνεργασία των κατοίκων. Αυτό προσφέρει την ευκαιρία να διατηρηθεί το κόστος στο ελάχιστο και, εξίσου σημαντικό, ενθαρρύνει τη συμμετοχή των κατοίκων σε σημαντικά έργα από τα οποία μπορούν να αποκομίσουν άμεσο όφελος. Ως αποτέλεσμα αυτής της συμμετοχής, οι κάτοικοι ενδέχεται να παρακινηθούν να αναλάβουν πρόσθετες βελτιώσεις στην γειτονιάς. Τέλος, το πάρκο τσέπης μπορεί να είναι μια σημαντική βελτίωση για τη γειτονιά και ένα βήμα προς την κατεύθυνση επιπρόσθετων έργων ομορφιάς .Δυστυχώς μερικές φορές είναι πιο εύκολο να δημιουργηθούν παρά να διατηρηθούν, επειδή χωρίς λειτουργικό σχεδιασμό, κοινοτική υποστήριξη, χρήση και συντήρηση, μπορεί να πέσουν σε χαλάρωση. Οι οικολογικές λειτουργίες των πάρκων τσέπης πιθανότατα να είναι περιορισμένες, λόγο του μικρού χώρου που καταλαμβάνουν και επειδή βρίσκονται συνήθως σε πυκνοκατοικημένες περιοχές. Ωστόσο δίνουν μια αύξηση της ποσότητας πράσινων χώρων σε όλη την πόλη και θα μπορούσαν επίσης να βοηθήσουν ορισμένα ζώα, ιδιαίτερα τα πτηνά.
Ωφέλειες
Είναι προσιτά.
Αφήνουν τους χρήστες να ασκούν διάφορες δραστηριότητες.
Είναι άνετοι όμορφοι χώροι.
Είναι κοινωνικά μέρη όπου οι άνθρωποι μπορούν να συναντιούνται.
Βελτιώνουν τις υποβαθμισμένες περιοχές.
Κάνουν τις κοινότητες πιο ασφαλείς και πιο κοινωνικές.
Μειώνουν τη ρύπανση και την κυκλοφορία.
Προστατεύουν και συντηρούν την τοπική άγρια φύση, το τοπίο και την κληρονομιά.
Δίνουν μια άλλη χρήση στο ανεκμετάλλευτο ακίνητο.
Βελτίωση της φυσικής κατάστασης και της υγείας.
Μετατρέπουν τους κατοίκους σε φορείς λήψης αποφάσεων της κοινότητας.
Δεν πρέπει να πέσουμε στην παγίδα να γίνουμε το νέο Βερολίνο ή η νέα Βαρκελώνη. Παίρνοντας παραδείγματα από άλλες Μεγαλουπόλεις και με σεβασμό προς τους κατοίκους και την Ιστορία της κάθε γειτονιάς η Αθήνα μπορεί να είναι το κάτι διαφορετικό και ποιο όμορφο στον περισσότερο κόσμο και πάνω από όλα στους ίδιους τους κατοίκους της.
Τάσος Δεμοίρος
Υποψήφιος με την Ανοικτή Πόλη στο Κοινοτικό Ψηφοδέλτιο της 3ης κοινότητας στον Δήμο Αθηναίων.
Για μια Αθήνα από την αρχή με υποψήφιο δήμαρχο τον Νάσο Ηλιόπουλο
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου