17 ιστορίες αναμοχλεύουν κι εντέλει στοιχειοθετούν τη σύνδεση της πολιτικής, της Αριστεράς, με τη μπάλα, και μία συνέντευξη - έκπληξη του πρωθυπουργού ο οποίος «έχει απίστευτες γνώσεις» και μιλάει για το ποδόσφαιρο και τη σχέση του με την Αριστερά, στο νέο βιβλίο «Αριστερά, Πολιτική και Ποδόσφαιρο» του Θανάση Κάππου, ο οποίος μιλά στο Κόκκινο και τη Ντίνα Μπατζιά για τον Αλέξη Τσίπρα, τον Μαραντόνα, τους Social Waste, μια κομμουνιστική ομάδα στο Αιγάλεω και πολλά ακόμη.
Το βιβλίο «Αριστερά ΠΟΛΙΤΙΚΗ και ποδόσφαιρο», κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Αλήθεια σε περίπτερα, ψιλικά και κέντρα Τύπου στις περισσότερες περιοχές της χώρας, «ώστε να είναι εύκολα προσβάσιμο και προσιτό στους αναγνώστες». «Μιλάει για αυτή την παράξενη κι ετερόκλητη σχέση της πολιτικής και της αριστεράς με το λαϊκό άθλημα του ποδοσφαίρου, ενώ πρωτοδημοσιεύονται κάποιες ιστορίες που ήταν άγνωστες, όπως των πέντε άγγλων ποδοσφαιριστών κι ενός προπονητή που στηλίτευσαν την σκληρή θατσερική πολιτική της λιτότητας, τη δεκαετία του 1980 στην Αγγλία ή την ιστορία της ή την ιστορία της Δυναμό Αιγάλεω και των Παπάζογλου και Σεραφείδη, που μες στη Κατοχή ονόμασαν την ομάδα τους Δυναμό, της έδωσαν δηλαδή κομμουνιστικό όνομα, από τη Δυναμό Μόσχας».
Ο Θανάσης Κάππος θεωρεί το πιο σημαντικό μέρος του βιβλίου , την μεγάλη συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα , γι ατη μπάλα σαν ένα από τα βασικότερα μέσα κοινωνικοποίησης και έντονης πολιτικοποίησης από την γειτονιά, την αλάνα, το γήπεδο, ακόμη και έξω απ΄ αυτό.
Μερικά αποσπάσματα από τη συνέντευξη του πρωθυπουργού:
“...Το ποδόσφαιρο είναι το πιο λαϊκό και λαοφιλές άθλημα σε όλο τον κόσμο. Είναι το άθλημα των φτωχών, γιατί δεν χρειάζονται και πολλά για να παίξει κάποιος μπάλα, να μάθει και να αγαπήσει την ντρίπλα, την πάσα, το γκολ. Μπορείς να παίξεις μπάλα σε μια αλάνα, στο προαύλιο του σχολείου, ή και της εκκλησίας ακόμα, με κάλτσες τυλιγμένες όπως παίζαμε μικροί, ή ακόμη και με ένα κουτάκι από μπίρα, όπως παλιότερα οι μαθητές στα διαλείμματα.Ποιος δεν ξέρει ότι ο Δομάζος έμαθε να μιλάει στην μπάλα σε αλάνες, και ο Κούδας στην Πλατεία Διοικητηρίου; Kαι ότι όλοι οι μεγάλοι ποδοσφαιριστές της Βραζιλίας, ξεκίνησαν όλοι από τις φαβέλες, με αυτοσχέδιες μπάλες...;”.
"Δεν μπορούμε όμως να παραβλέπουμε και όλα εκείνα, που τα τελευταία χρόνια παίζουν καταλυτικό ρόλο στην αλλοίωση βασικών χαρακτηριστικών του ποδοσφαίρου.
Η εμπορευματοποίηση, η εισβολή “ιδιοκτητών”, που εκμεταλλεύονται τις ομάδες για τους δικούς τους σκοπούς, η διαφθορά που συνυπάρχει με την ασύδοτη επιδίωξη κέρδους και δύναμης, τα σκανδαλώδη πολλές φορές ποσά που διατίθενται, η χαλαρή σχέση του ποδοσφαιριστή με τη φανέλα, πιστοποιούν τη χαμένη αθωότητα του ποδοσφαίρου. Αυτό όμως σε καμία περίπτωση δεν άλλαξε την μεγάλη αγάπη του κόσμου στο ίδιο το άθλημα”.
"Μια ιστορική αναδρομή για την περίπτωση της Ελλάδας: “... Μετά το 1981 το επαγγελματικό ποδόσφαιρο έγινε μέρος της γραφειοκρατικής λογικής για την επίσημη Αριστερά. Στην εποχή του δικομματισμού εξυπηρετήθηκαν τα συμφέροντα των ποδοσφαιρικών παραγόντων σε ένα πολύ μεγάλο εύρος, ενώ συγκαλύφθηκαν παρανομίες, αδικίες των μικρών από τους μεγάλους, και φυσικά διαπλοκή, εν ονόματι είτε της πολιτικής ατολμίας, είτε του κομματικού κέρδους.
Έτσι δημιουργήθηκε ένα πλέγμα εξουσίας, παραεξουσίας, συμφερόντων, που οδήγησε σε φαινόμενα σήψης του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, με επιπτώσεις τόσο στην πολιτική, όσο και στην κοινωνία.
Το στοίχημα είναι να σταματήσουμε να αδιαφορούμε για τον χώρο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου στην Ελλάδα του σήμερα, ένα χώρο που ενεργοποιεί και συγκινεί εκατομμύρια φιλάθλους.
Με αποφασιστικότητα, πράξεις και έργα. Αλλιώς θα έχουμε χάσει μια σημαντική ευκαιρία για την απαραίτητη εξυγίανση, που θα επιτρέψει στους χιλιάδες εραστές του ποδοσφαίρου, να επανέλθουν, με νέους όρους, στην τόσο όμορφη και δυνατή συγκίνηση της Κυριακής”.
Ντίνα Μπατζιά
stokokkino.gr
Ντίνα Μπατζιά
stokokkino.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου