Πρόταση βιβλίου: Οδός Χαμοστέρνας της Ρούσας Κακολύρη

Οδός Χαμοστέρνας

Συγγραφέας: Κακολύρη Ρούσα
Εκδότης: Εύμαρος

Πρόλογος στην πρώτη έκδοση

«Πού μένεις», με είχε ρωτήσει δέκα χρονώ στην κατασκήνωση η μαμά μιας φίλης.
«Αλκίφρονος 81 και Αλκμήνης γωνία», είχα απαντήσει περήφανα. «Και πού είναι τα Κάτω Πετράλωνα;» είχε συνεχίσει πολύ ευγενικά. Πριν προλάβω να πω «Κάτω από την Ακρόπολη», πετάχτηκε από το πουθενά η αρχηγός μας –Γερμανίδα όνομα και πράμα– και είπε: «Δε χάνετε και τίποτα που δεν τα ξέρετε». Για μια στιγμή τα ’χασα. Αμέσως μετά όμως της γύρισα την πλάτη κι έτρεξα να παίξω.
Κάπως έτσι ένιωσα και πριν λίγο καιρό όταν διάβασα ένα χρονογράφημα για το δακτύλιο. Σ’ αυτό, με το γνωστό του χιούμορ, ο συγγραφέας κάθε φορά που αναφερότανε στη Χαμοστέρνα έβαζε μπροστά τελείες. Μα να τον αναγκάζει να περνάει από τη …Χαμοστέρνα, όταν δεν κυκλοφορεί στο Κολωνάκι.
Αποτέλεσμα;
Η «Οδός Χαμοστέρνας».
Η Χαμοστέρνας, ο χωματόδρομος με το ρέμα και το βουναλάκι των παιδικών μου χρόνων, είναι ο αντίλογος στη Χαμοστέρνας εκείνου του χρονογραφήματος.
Μάρτιος 1984

Πρόλογος στη δεύτερη έκδοση
Η Οδός Χαμοστέρνας ξεπήδησε σας χείμαρρος το 1984, αφήνοντας ενασχολήσεις όπως μητέρας), νοικοκυράς, συζύγου, μηχανικού υπαλλήλου ΟΤΕ, καθημερινού καπνίσματος εξήντα τσιγάρων.
Το τραγούδι και η συγγραφή στα δύσκολα τα είχα καταφύγιο. Τραγουδούσα από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Έγραψα λίγο μετά τον τραγικό θάνατο της μητέρας μου.
Αφορμή στάθηκε εκείνο το χρονογράφημα:
Στον συγγραφέα του, το μεγάλο ευχαριστώ, τον βρήκε στον ουρανό, όταν ένιωσα να στείλω, τον βρήκε στον ουρανό.
Μάρτης 2102


Δείγμα γραφής:
Σήμερα τ’ απόγευμα κάναμε πόλεμο «Κάτω
Πετράλωνα» – «Νέα Σφαγεία». Η δική μας
συμμορία παρατάχτηκε στη Χαμοστέρνας αρκετά
πριν το ρέμα, τα «Νέα Σφαγεία» απέναντί μας,
μπροστά στο βουναλάκι. Όταν δόθηκε το σύνθημα,
άρχισε ο πετροπόλεμος. Με έναν όρο. Όχι στα
κεφάλια. Μόνο στα πόδια. Η Κατίνα κι εγώ βάλαμε
όπως πάντα τον Αυτιά στη μέση γιατί όταν έρχεται
καμιά πέτρα προς τη μεριά μας, σκύβουμε εμείς
από πίσω του και την τρώει αυτός. Άλλωστε έχει
συμφωνήσει κι ο ίδιος σ’ αυτήν την τακτική. Δηλαδή,
να μαζεύουμε εμείς σκυφτά σκυφτά από κάτω
πολεμοφόδια και ’κείνος να τα παίρνει, που ’χει
μεγάλα χέρια και να τα πετάει μακριά. Έχουμε
γλιτώσει πέτρες και πέτρες με τη συμφωνία αυτή!


Σχήμα: 14χ21
Σελίδες: 80
Τμή: 7 ευρώ

Σχόλια