Το υπ. Πολιτισμού και Τουρισμού δεν έχει επικυρώσει κανενός είδους σύμβαση πολιτιστικής χορηγίας μεταξύ της Cosmote και του Δήμου Αθηναίων η οποία να αφορά στον Ποδηλατικό Γύρο Αθήνας 2011, σύμφωνα με έγγραφο που κοινοποίησε πρόσφατα.
Και όμως, η συγκεκριμένη εταιρεία προώθησε την διαφημιστική της καμπάνια στο αθηναϊκό κοινό, στους μαθητές και τους γονείς τους με την αιγίδα μάλιστα του υπ. Παιδείας [!] με πρόφαση τον Ποδηλατικό Γύρο.
Καθώς η προβολή της εταιρείας μέσω του ποδηλατικού γύρου υπερέβαινε τις οδηγίες του Νόμου, ο σύλλογος Γονέων του 138ου Δημοτικού κατέθεσε σχετικό ερώτημα στους αρμόδιους φορείς.
«
Και όμως, η συγκεκριμένη εταιρεία προώθησε την διαφημιστική της καμπάνια στο αθηναϊκό κοινό, στους μαθητές και τους γονείς τους με την αιγίδα μάλιστα του υπ. Παιδείας [!] με πρόφαση τον Ποδηλατικό Γύρο.
Καθώς η προβολή της εταιρείας μέσω του ποδηλατικού γύρου υπερέβαινε τις οδηγίες του Νόμου, ο σύλλογος Γονέων του 138ου Δημοτικού κατέθεσε σχετικό ερώτημα στους αρμόδιους φορείς.
«
Αποτελεί θέμα διερεύνυσης το γεγονός ότι την στιγμή που η ελληνική κοινωνία διανύει την πιο δύσκολη περίοδο της πρόσφατης ιστορίας της, γεγονός που αντικατοπτρίζεται άμεσα και στην λειτουργία των σχολείων μας, υπάρχουν εταιρείες οι οποίες συνεργαζόμενες με φορείς του δημοσίου και με πρόσχημα την «πολιτιστική χορηγία» προωθούν τους εμπορικούς στόχους τους, χωρίς να καταβάλουν φόρους διαφημιστικών εξόδων και, πολύ περισσότερο, απαλλασσόμενες από την φορολόγηση των εσόδων τους για τα ποσά που αντιστοιχούν σε αυτή την επονομαζόμενη «πολιτιστική χορηγία».
1. Ζητάμε την διερεύνυση κάθε πιθανού δόλου που οδήγησαν τους εμπλεκόμενους φορείς στις παραπάνω επιλογές.
2. Ζητάμε, ακόμα, την μη αποδοχή από την επιτροπή ελέγχου των συμβάσεων που συνάφθηκαν μεταξύ Δήμου Αθηναίων-ΟΝΑ και Cosmote ως «πολιτιστική χορηγία», καθώς δεν ανταποκρίνονται στην περιγραφή που ορίζει ο νόμος.
3. Ζητάμε την διασφάλιση ότι τα παιδιά μας δεν θα εκτεθούν ξανά με κανέναν τρόπο μέσα στον δημόσιο χώρο του σχολείου σε διαδικασίες προώθησης πωλήσεων από εταιρείες.
1. Ζητάμε την διερεύνυση κάθε πιθανού δόλου που οδήγησαν τους εμπλεκόμενους φορείς στις παραπάνω επιλογές.
2. Ζητάμε, ακόμα, την μη αποδοχή από την επιτροπή ελέγχου των συμβάσεων που συνάφθηκαν μεταξύ Δήμου Αθηναίων-ΟΝΑ και Cosmote ως «πολιτιστική χορηγία», καθώς δεν ανταποκρίνονται στην περιγραφή που ορίζει ο νόμος.
3. Ζητάμε την διασφάλιση ότι τα παιδιά μας δεν θα εκτεθούν ξανά με κανέναν τρόπο μέσα στον δημόσιο χώρο του σχολείου σε διαδικασίες προώθησης πωλήσεων από εταιρείες.
»
Η απάντηση του γραφείου Χορηγιών βεβαιώνει την ανυπαρξία σχετικής σύμβασης. Δεν έχει υπάρξει αντίδραση από το υπ. Παιδείας και τον Δήμο Αθηναίων.
Προφανώς, είναι υπόθεση των πολιτών να επιλέξουν με ποιόν τρόπο θα γίνεται η διαχείριση του δημόσιου χώρου. Θα εκχωρηθεί στις εταιρείες, ακόμα και όταν ο Νόμος δίνει όλα τα εφόδια για την προάσπισή του;
Οι νόμοι παίρνουν μορφή από τις ανάγκες και τις ανησυχίες των πολιτών όταν τις εκφράζουν και τις διεκδικούν. Πολύ σημαντικότερο δε, οι νόμοι διασφαλίζονται μόνο όταν κάποιοι ενεργούν για την προάσπισή τους.
Η απάθεια απέναντι σε πρακτικές που δημιουργούν και επιβάλλουν δεδομένα σε βάρος του δημόσιου χαρακτήρα της παιδείας και του πολιτισμού αποτελεί συνεργεία σε αυτές τις επιδιώξεις. Ποιοί είναι αρμόδιοι να αντιταχθούν σε αυτές τις πρακτικές; Μήπως κάθε πολίτης και κάθε συλλογικός φορέας που δηλώνει υπέρμαχος του συλλογικού χώρου;
Πολύ περισσότερο, η θέση των συλλογικών φορέων είναι όχι μόνο να υπερασπίζονται νόμους σαν τον 3525 του 2007 στην συνείδηση των πολιτών και στα θεσμικά όργανα, αλλά να εργάζονται μεθοδικά για την διεύρυνση τέτοιων νόμων σε ηθικό και θεσμικό επίπεδο.
Η απάντηση του γραφείου Χορηγιών βεβαιώνει την ανυπαρξία σχετικής σύμβασης. Δεν έχει υπάρξει αντίδραση από το υπ. Παιδείας και τον Δήμο Αθηναίων.
Ποιός θα διασφαλίσει την ύπαρξη και λειτουργία του δημόσιου χώρου;
Προφανώς, είναι υπόθεση των πολιτών να επιλέξουν με ποιόν τρόπο θα γίνεται η διαχείριση του δημόσιου χώρου. Θα εκχωρηθεί στις εταιρείες, ακόμα και όταν ο Νόμος δίνει όλα τα εφόδια για την προάσπισή του;
Οι νόμοι παίρνουν μορφή από τις ανάγκες και τις ανησυχίες των πολιτών όταν τις εκφράζουν και τις διεκδικούν. Πολύ σημαντικότερο δε, οι νόμοι διασφαλίζονται μόνο όταν κάποιοι ενεργούν για την προάσπισή τους.
Η απάθεια απέναντι σε πρακτικές που δημιουργούν και επιβάλλουν δεδομένα σε βάρος του δημόσιου χαρακτήρα της παιδείας και του πολιτισμού αποτελεί συνεργεία σε αυτές τις επιδιώξεις. Ποιοί είναι αρμόδιοι να αντιταχθούν σε αυτές τις πρακτικές; Μήπως κάθε πολίτης και κάθε συλλογικός φορέας που δηλώνει υπέρμαχος του συλλογικού χώρου;
Πολύ περισσότερο, η θέση των συλλογικών φορέων είναι όχι μόνο να υπερασπίζονται νόμους σαν τον 3525 του 2007 στην συνείδηση των πολιτών και στα θεσμικά όργανα, αλλά να εργάζονται μεθοδικά για την διεύρυνση τέτοιων νόμων σε ηθικό και θεσμικό επίπεδο.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου