Οι παρανομίες στον Διόνυσο Zonar's στον λόφο Φιλοπάππου

Η πιο πρόσφατη φάση στο σήριαλ της Διόνυσος ΖONAR’S στου Φιλοπάππου

Το κείμενο αυτό υπογράφεται από δύο πολίτες που ενεργοποιούνται στην Κίνηση Φιλοπάππου. Το κείμενο είναι ενυπόγραφο ώστε τυχόν θιγόμενοι να έχουν την δυνατότητα να προσφύγουν στη δικαιοσύνη.

To 2007, η Πολεοδομία έκανε την πρώτη αυτοψία στο Διόνυσο, ήταν όμως ελλιπής και προσχηματική. Ύστερα από ένστασή μας αποφασίστηκε να γίνει νέα αυτοψία, αλλά πέρασαν τρία χρόνια και δεν έγινε. Έτσι, προκαλέσαμε την επέμβαση του Εισαγγελέα Πρωτοδικών και τον Ιούνιο 2011, έγινε νέα αυτοψία η οποία βεβαιώνει 430τμ αυθαιρέτων επεκτάσεων από τα οποία τα 126τμ είναι υπόσκαφα. Η πρώτη αυτοψία διαπίστωνε αυθαιρέτες επεκτάσεις έκτασης 150τμ.

Και το περιεχόμενο της έκθεσης αυτοψίας του 2011 είχε ελλείψεις διότι δεν περιλάμβανε τις εξωτερικές αποθήκες, μία βεράντα, το κουβούκλιο του υποσταθμού μέσης τάσης της ΔΕΗ και τα φουγάρα (Τι χρειάζεται τα φουγάρα και τον υποσταθμό μέσης τάσης ένα εστιατόριο? Διότι είναι και εργοστάσιο catering που, προφανώς, απαγορεύεται στον αρχαιολογικό χώρο). Κάναμε νέα ένσταση επισημαίνοντας, ανάμεσα στα άλλα, ότι δεν έχει ενημερωθεί το Υπουργείο Πολιτισμού εφόσον πρόκειται για αρχαιολογικό χώρο.

Η Διόνυσος ΖONAR’S έκανε αντίστοιχα ένσταση και προσπάθησε να μειώσει την έκταση των κατασκευών που θα κρινόντουσαν τελικά αυθαίρετες. Ισχυρίστηκε, λοιπόν, ότι μεγάλο μέρος των αυθαιρέτων καλύπτεται από την λεγόμενη «Διαπιστωτική Πράξη» που εξέδωσε ο ΕΟΤ το 1993. Αυτή η πράξη εξεδόθη για να νομιμομιποιήσει το ίδιο το αρχικό κτίριο του Διονύσου το οποίο ο ΕΟΤ το έχτισε χωρίς άδεια.

Η Διαπιστωτική Πράξη αναγνωρίζει 1150τμ «δομημένης επιφάνειας» που αποτυπώνονται στα σχέδια 1-159 της μελέτης 315 του ΕΟΤ. Στα σχέδια είναι δυνατή η επιμέτρηση περίπου 820τμ καλυμένων επιφανειών. Η Διόνυσος ΖONAR’S ισχυρίστηκε ότι τα υπόλοιπα τετραγωνικά μέτρα, έως τα 1150 που αναγνωρίζει η Διαπιστωτική Πράξη, καλύφθηκαν πριν από το 1993 και το στήριξε ως εξής: συχνά, οι μηχανικοί χρησιμοποιούν τον όρο «δομημένη επιφάνεια» για να δηλώσουν όγκο και όχι εμβαδό. Με αυτό το τέχνασμα, 330τμ από τα 430τμ που αναγνώρισε ως αυθαίρετα η έκθεση αυτοψίας του 2011, θα περνούσαν σαν νόμιμα.

Αυτό το τέχνασμα το καταρρίψαμε ως εξής:

1. Το μισθωτήριο του 1995 μεταξύ της Διόνυσος ΖONAR’S και του ΕΟΤ λέει ότι το μίσθιο είναι «διώροφο κτίριο 875τμ συν 275τμ βεράντες». Αυτά έχουν άθροισμα 1150τμ. Άρα ο ΕΟΤ, στα 1150τμ δομημένης επιφάνειας περιλαμβάνει και τις βεράντες.

2. Από τη σύγκριση των αεροφωτογραφιών του 1995 και του 2001 φαίνεται καθαρά ότι οι προσθήκες έγιναν μετά το 1995.

3. Στο μισθωτήριο του 1995 και στην τροποποίηση του 2003 προβλέπεται ρητά ότι θα γίνουν οι επεκτάσεις, και έγιναν. Πώς, λοιπόν, προβλέπεται κάτι που είχε γίνει ήδη πριν το 1993?

4. Εν κατακλείδι, η Διαπιστωτική Πράξη του ΕΟΤ του 1993 αναγνωρίζει μόνο ό,τι υπάρχει στα σχέδια 1-159 της μελέτης 315 του ΕΟΤ. Τα σχέδια αυτά δικαιολογούν μόνο 820τμ περίπου και τα υπόλοιπα, έως τα 1150τμ είναι βεράντες. Όλες οι αυθαίρετες προσθήκες δεν υπάρχουν στα σχέδια της μελέτης 315.

Με λίγα λόγια, ό,τι δεν υπάρχει στα σχέδια της μελέτης 315 είναι αυθαίρετο και πρέπει να κατεδαφιστεί. Αυτό επιβάλλεται, ανάμεσα στα άλλα, και από την αρχαιολογική νομοθεσία που δεν αφήνει κανένα παράθυρο διατήρησης των αυθαιρέτων.

Μία σημαντική πτυχή της όλης υπόθεσης, μια και μιλάμε για αρχαιολογικό χώρο και περιοχή που βρίθει αρχαιοτήτων, όπως έδειξαν οι αρχαιολογικές τομές που έγιναν το 2002 και το 2003 στην περιοχή, είναι ότι τα 126τμ από τα 430τμ είναι υπόσκαφοι χώροι. Σε όγκο, οι χώροι αυτοί σημαίνουν περίπου 400 κυβικά μέτρα χώματος, αλλοιώς, περίπου 60 δρομολόγια μεγάλων φορτηγών. Αυτά τα φορτηγά δεν τα είδε κανείς αρμόδιος για την προστασία του αρχαιολογικού χώρου, τουλάχιστον έτσι υποτίθεται. Είδαν όμως και κατήγγειλαν την τρύπα στο κάγκελο από την οποία φορτώθηκαν τα φορτηγά. Κι από το μισό στρέμμα αυθαίρετων επεκτάσεων είδαν και κατήγγειλαν μία τέντα!

Δυό λόγια για τη λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών.

Όλα αυτά τα χρόνια, από το 2004, κάναμε καταγγελίες, ανάμεσα σε πολλά και για όσα αφορούσαν τον Διόνυσο. Η αρχαιολογική υπηρεσία, όπως αποδείχθηκε από την έρευνά μας που συνεχίστηκε χωρίς διακοπή όλα αυτά τα χρόνια, γνώριζε τα πάντα με κάθε λεπτομέρεια. Αυτό προκύπτει από την κοινή λογική ---γιατί δεν είναι δυνατόν να γίνουν τέτοιας έκτασης χωματουργικές και οικοδομικές εργασίες στην πιο περίοπτη θέση της Αθήνας δίχως να τις αντιληφθεί κανείς. Για τους δύσπιστους, το ότι αυτά γινόντουσαν εν γνώσει της αρχαιολογικής υπηρεσίας προκύπτει από τα έγγραφα της εν λόγω υπηρεσίας, τα οποία είναι στη διάθεση όποιου αμφιβάλλει. Σημειώνουμε ότι κάποια από αυτά βρίσκονται αναρτημένα στο ιστολόγιο Λόφοι Φιλοπάππου http://filopappou.wordpress.com/egrafa/ .

Η στάση της τότε Διευθύντριας της Α΄ ΕΠΚΑ κας Χωρέμη συνοψίζεται άριστα σε μία δική της φράση: «...θεωρούμε αδιανόητο να εγκαλείται από ιδιώτη μία δημόσια υπηρεσία (Α΄ΕΠΚΑ) γιατί δεν προσέφυγε εναντίον της άλλης (ΕΟΤ) για ένα τόσο νομικά σύνθετο και πολύπλοκο θέμα κυβερνητικού ενδιαφέροντος». Αρνήθηκε μάλιστα σε κατάθεσή της στον εισαγγελέα ότι η αρχαιολογική υπηρεσία έχει αρμοδιότητα ελέγχου παράνομων οικοδομικών εργασιών στο Διόνυσο (μέσα στον αρχαιολογικό χώρο!!!). Οι ευθύνες που προκύπτουν για τους αρμόδιους της αρχαιολογικής υπηρεσίας --αλλά και της πολεοδομίας-- είναι τεράστιες.

Πρέπει να τονιστεί εδώ ότι ο πραγματικός ιδιοκτήτης του χώρου όπου βρίσκεται ο Διόνυσος είναι ο Δήμος Αθηναίων. Πρόσφατα ρωτήσαμε την Διεύθυνση Δημοτικής Περιουσίας «...άν ο χώρος που περικλείεται μεταξύ των οδών Ριτσιώτη Γαριβάλδι, Ροβέρτου Γκάλι, Προπυλαίων, Διονυσίου Αρεοπαγίτου και Λόφου Φιλοπάππου έχει δηλωθεί στο κτηματολόγιο ως περιουσία του Δήμου Αθηναίων.

Ο χώρος, έκτασης 13 στρεμμάτων, απαλλοτριώθηκε λόγω ρυμοτομίας σε εφαρμογή του ΒΔ της 31^_8^_1957 που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, Τεύχος Α΄, 172/9-9-1957. Με την πράξη αναλογισμού αποζημιώσεως 10/1958 ο Δήμος Αθηναίων κατέβαλε τις αποζημιώσεις στους δικαιούχους. Ο χώρος είναι χαρακτηρισμένος ως πλατεία και άλσος και επίσης είναι αρχαιολογικός χώρος». Ο Δήμος αρνήθηκε να απαντήσει στο ερώτημα που θέσαμε, αν δηλαδή ο χώρος έχει δηλωθεί ή όχι στο Κτηματολόγιο ως περιουσία του Δήμου. Αντίθετα, μας υπέδειξε ότι δεν έχουμε δικαίωμα να ρωτάμε αν ασκούν οι υπηρεσίες του Δήμου τα καθήκοντά τους σωστά. Άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε.

Αυτή η φάβα έχει πολύ μεγάλο λάκο.

Αν ο Δήμος Αθηναίων αποδεχθεί την έκταση αυτή ως περιουσία του, τότε μπορεί να διεκδικήσει και την κυριότητα του αυθαίρετα κτισμένου από τον ΕΟΤ κτιρίου του Διονύσου και έτσι να αποκτήσει ένα επιπλέον έσοδο.

Ο κ. Κακλαμάνης, όπως μας πληροφορούν δημοτικοί σύμβουλοι, έχει δηλώσει στο Κτηματολόγιο ολόκληρο το λόφο Φιλοπάππου, δηλαδή 700 στρέμματα. Έχουμε πληροφορίες ότι η Εταιρεία Τουριστικής Ανάπτυξης ΑΕ (ΕΤΑ ΑΕ) που διαχειρίζεται την περιουσία του ΕΟΤ έχει δηλώσει στο Κτηματολόγιο την επίμαχη περιοχή του Διονύσου (την οποία αφορούσε το ερώτημά μας προς τον Δήμο). Αξίζει να σημειωθεί ότι εδώ και μισόν αιώνα αυτά τα 13 στρέμματα δεν έχουν εγγραφεί την περιουσία κανενός, ούτε του Δήμου Αθηναίων, ούτε του Δημοσίου. Είναι μαύρη τρύπα!

Είχαμε εκθέσει το θέμα στον κ. Κακλαμάνη λεπτομερώς. Εκείνος, όμως, αντί να δηλώσει στο Κτηματολόγιο τα 13 στρέμματα που αποδεδειγμένα ανήκουν στον Δήμο Αθηναίων διότι πρώτον, αυτός κατέβαλε τις αποζημιώσεις το 1958 και δεύτερον, ο χώρος είναι χαρακτηρισμένος ως πλατεία και άλσος, δήλωσε ολόκληρο τον λόφο που δεν του ανήκει. Έτσι, σε ενδεχόμενη δίκη, ο Δήμος θα χάσει τα 700 στρέμματα και μαζύ και τα 13 στρέμματα της περιοχής Διονύσου που πράγματι του ανήκουν. Μια τέτοια δικαστική απόφαση θα χρησιμοποιηθεί ως τίτλος κυριότητας από τους ΕΟΤ και ΕΤΑ ΑΕ με συνέπεια να εγγραφούν στη δική τους περιουσία, δηλαδή την περιουσία του Δημοσίου, ενώ δεν έχουν κυριότητα στο χώρο. Ένας ενδεχόμενος μελλοντικός κίνδυνος είναι να πουληθεί η περιοχή ως περιουσιακό στοιχείο του Δημοσίου για αποπληρωμή χρεών.

Κύριε Καμίνη, γνωρίζετε το θέμα και πώς το χειρίζονται οι υπηρεσίες του Δήμου Αθηναίων?

Άκης Παπασαράντης

Στέλλα Μαρκαντωνάτου